Cover image
Information

Haaruitval oorzaken

Wilt u meer weten over haaruitval oorzaken? Veel factoren dragen bij aan haarverlies. Als u last heeft van haarverlies moet u de oorzaak van het probleem aanpakken om de beste keuze voor een behandeling te bepalen. Haaruitval oorzaken zijn divers. Soms is haarverlies een bijwerking van een ziekte en verhelpt het zichzelf als de medische behandeling aanslaat. Is het haarverlies te wijten aan een aandoening zoals alopecia androgenetica, dan is haaruitval dikwijls blijvend.

Veelvoorkomende haaruitval oorzaken

Haarverlies is divers. Zo is ringworm een oorzaak, maar ook erfelijk haarverlies treft dagelijks honderdduizenden mensen. Heeft u kortgeleden een medische ingreep ondergaan? Bent u behandelt voor kanker? Is er sprake van een fysiek of emotioneel trauma? Het gebeurt dikwijls dat u na een traumatische of stressvolle gebeurtenis last krijgt van telogeen effluvium, plotseling haarverlies. Haaruitval kan ook een gevolg zijn van een verkeerde haarverzorging of een te strak gedragen kapsel. Met een afwisseling aan oorzaken is het een uitdaging om de feitelijke oorzaak vast te stellen. Als u een oplossing zoekt, is het belangrijk om de oorzaak te kennen. In veel gevallen is haaruitval goed te behandelen. De oorzaak laat u onderzoeken door uw huisarts of specialist, maar ook het bestellen van thuistests bij het Haaronderzoekscentrum is mogelijk.

Haarverlies door verschillende soorten alopecia

Alopecia is de medische benaming voor haarverlies. De bekendste onderverdeling is alopecia areata en alopecia androgenetica. Alopecia veroorzaakt haarverlies op de hoofdhuid, maar bij ook andere lichaamsbeharing is gevoelig voor uitval. Alopecia leidt tot dunner haar, kale plekken en zelfs volledige kaalheid. Het haarverlies is tijdelijk of blijvend. Er zijn veel oorzaken:

  • Alopecia androgenetica. Erfelijke haaruitval veroorzaakt door overgevoeligheid voor dihydrotestosteron. Zonder behandeling kunnen mannen volledig kaal worden. Vrouwen zien een verspreide vorm van haarverlies. Het is een vorm van blijvende haaruitval. Diverse behandelmethodes zijn beschikbaar.
  • Alopecia areata. Pleksgewijze haaruitval, met duidelijk omrande kale plekken. De aandoening is meestal tijdelijk en het haarverlies herstelt zichzelf na maanden tot jaren.
  • Tractie alopecia. Strakke kapsels, zoals vlechten en staarten, hebben op langere termijn haarverlies tot gevolg.
  • Lichen planopilaris. Een haarziekte met ontstekingen aan de haarzakjes die uiteindelijk tot verlittekening zorgen. Op de aangetaste huid is geen haargroei mogelijk.

Schildklierproblemen

Schildklierhormonen spelen ook een rol bij de haargroei en haarverlies. Wanneer uw schildklier niet actief genoeg of te langzaam is, vertraagt de stofwisseling. Om dit te compenseren sluit uw lichaam de minder belangrijke functies, zoals haargroei, af. Hypothyreoïdie, zoals deze aandoening heet, is te behandelen met het dagelijks en strikte gebruik van een synthetisch schildklierhormoon. Aan de andere kant kan een schildklier ook te snel werken, hyperthyreoïdie, wat ook met synthetische hormonen behandelt wordt. Stabiele schildklierwaarden zijn nodig voor het zo goed mogelijk functioneren van verschillende lichaamsfuncties.

Fysieke en emotionele stress

Fysieke en emotionele stress verstoord de natuurlijke haargroeicyclus. Dit resulteert in een toename van haarverlies en dunner wordend haar. Iedere vorm van stress of trauma, waaronder een ongeluk, een operatie, een ziekte of koorts zijn van invloed op de haargroei. In ernstige gevallen valt tot 75% van het haar uit. De haargroei herstelt zich na verloop van tijd. Dit duurt meerdere maanden, soms langer. Ook als u te maken heeft met ingrijpende gebeurtenissen, zoals het verlies van een dierbare of financiële problemen, neemt de emotionele stress toe en kan het dagelijkse haarverlies plotseling toenemen. Zodra de stress onder controle is, is de haargroei in staat zich te herstellen.

Haarverlies door geneesmiddelen

Verschillende medicijnen hebben haarverlies als bijwerking. Dit zijn onder andere bloedverdunners, anticonceptie, antidepressiva, NSAID’s, bètablokkers en anti-epileptica. Medicijnen die gebaseerd zijn op vitamine A, zoals acne medicatie, hebben haarverlies als mogelijke bijwerking. Daarnaast is het van chemotherapiemiddelen bekend dat ze haarverlies tot gevolg hebben. Na het beëindigen van de chemotherapie herstelt de haargroei zich binnen een aantal weken tot een paar maanden. Met uitzondering van chemotherapie is het niet altijd duidelijk of eenvoudig vast te stellen dat haarverlies een gevolg is van medicijngebruik. Dat haaruitval als bijwerking in een bijsluiter staat vermeld, wil dat niet zeggen dat iedereen die het geneesmiddel gebruikt daar last van krijgt.

Schildklierproblemen

Zowel een te snel werkende schildklier als een schildklier die te traag werkt veroorzaken verschillende lichamelijke klachten, waar haarverlies er een van is. Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie veroorzaken een hormonale onbalans. Klachten zoals vermoeidheid, onverklaarbaar gewichtsverlies of juist toename, een voortdurend gevoel van kou, broze nagels, een fletse huid en haarverlies zijn symptomen van een schildklieraandoening. Een huisarts of specialist zal door middel van een bloedonderzoek de schildklierwaarden T3, T4 en TSH laten controleren. Kunstmatig schildklierhormoon stabiliseert de waarde en stelt de lichaamsfuncties in staat te normaliseren. De haargroei herstelt zich over tijd.

Voedingstekorten

Dagelijks krijgt u voedingsstoffen binnen. De kracht van vitamines en mineralen wordt vaak onderschat en niet iedereen heeft een gezonde of gevarieerde voedingsgewoonte. Dit kan tot een tekort aan belangrijke voedingsstoffen leiden. Niet alleen ijzertekort heeft haarverlies tot gevolg. Ook een lage vitamine B-complex waarde, een tekort aan selenium en/of zink en een gebrek aan eiwitten kunnen haarverlies veroorzaken. Grijp niet zomaar naar een voedingssupplement zoals multivitamines. Een te veel aan bijvoorbeeld vitamine A is nadelig voor de haargroei.

Infecties en auto-immuunziekten

Een aantal infecties en auto-immuunziekten leiden tot haarverlies. Niet alleen infecties die gepaard gaan met koorts, maar ook schimmel- en bacteriële infecties zijn verantwoordelijk voor veranderingen in het dagelijkse haarverlies. Auto-immuunaandoeningen zoals alopecia areata, maar ook lupus en sclerodermie zijn aandoeningen die in verband worden gebracht met haarverlies. Niet altijd is deze vorm van haaruitval omkeerbaar en helaas zien sommige mensen het haar blijvend verloren gaan. Medicijnen en haarherstellende behandelingen helpen bij het compenseren van haaruitval.

Dagelijkse haarverzorging

Veel mensen realiseren zich niet of onvoldoende dat haarverzorgingsproducten, stylingproducten en stylingapparatuur van invloed is op haarverlies. U kunt de haren beschadigen of afbreken waardoor de haardos uitdunt. Te vaak wassen, het gebruik van een te warme haardroger, het gebruik van chemicaliën bij het permanenten en het te strak trekken van vlechten hebben op lange termijn haaruitval tot gevolg. Wees voorzichtig met het verzorgen van uw haar en vraag eventueel advies aan u kapper over de producten die het beste bij uw haartype passen.